My love for travel is non-negotiable. From a young age, although a mother of 3 children in a single-parent family, I always had a will and way to travel. All the countries I traveled to were interesting as I hope the next ones I hope to visit will be. But there were some that made me feel like I really belonged to them – I probably have lived some previous lives there, who knows …
– One of these coutries was Israel and especially Jerusalem. It wasn’t just the religious part of her story, it was the incredible energy I felt in this city, just the same energy I feel when I’m on the Acropolis of Athens. A relatively small city that hides 2 faces. That of modern Jerusalem with nice shops and the other, a few blocks away, the Orthodox Jews neighborhood. It’s like entering a tunnel that takes you 100 years back.
I tried to capture with my lens a few of their moments. It was difficult as they were really uneasy around my camera. I have dedicated a folder with a few photos from this country. When I left, I carried with me the best impressions of her people, their kindness and hospitality. All things said, our two peoples have a lot in common. I will definitely be back soon.
Η αγάπη μου για τα ταξίδια αδιαπραγμάτευτη. Από νεαρή ηλικία αν και μητέρα 3 παιδιών μονογονεϊκής οικογένειας έβρισκα πάντα τον τρόπο να ταξιδεύω. ΄Ολες οι χώρες στις οποίες ταξίδεψα ήσαν ενδιαφέρουσες όπως ελπίζω να είναι και οι επόμενες που θα επισκεφτώ. Όμως υπήρχαν κάποιες που με έκαναν να νιώθω σαν να άνηκα σε αυτές – μάλλον θα είχα ζήσει εκεί σε κάποιες από τις προηγούμενες ζωές, ποιος ξέρει…
– Μία από αυτές ήταν το Ισραήλ και ιδιαίτερα η Ιερουσαλήμ. Δεν ήταν τόσο το θρησκευτικό κομμάτι της ιστορίας της μόνο, ήταν η απίστευτη ενέργεια που ένιωθα σε αυτή την πόλη, ακριβώς την ίδια ενέργεια που νιώθω όταν βρίσκομαι στην Ακρόπολη της Αθήνας. Μία σχετικά μικρή πόλη που κρύβει μέσα της 2 εποχές. Αυτή της μοντέρνας Ιερουσαλήμ με τα ωραία μαγαζιά και την άλλη, λίγα τετράγωνα πιο πέρα η γειτονιά των ορθόδοξων Εβραίων. Είναι σαν να μπαίνεις σε ένα τούνελ που σε μεταφέρει 100 χρόνια πίσω.
Προσπάθησα να καταγράψω με το φακό μου λίγες από τις στιγμές τους. Ήταν δύσκολο καθώς ήσαν επιφυλακτικοί στην καταγραφή τους. Έχω αφιερώσει ένα φάκελο με λίγες φωτογραφίες από αυτή την χώρα. Φεύγοντας είχα τις καλύτερες εντυπώσεις από τους ανθρώπους της, την ευγένεια και την φιλοξενία τους. Τελικά οι δύο λαοί έχουμε πολλά κοινά. Σίγουρα θα επιστρέψω μία μέρα, ελπίζω σύντομα.